Żyjmy proszę!

Piszę ten list z pewną dozą uczucia że SPS nie wróci do stanu swojej świetności i pełnej zabawy na jego polanie , ale chociaż może postarajmy się żeby nowi kreatywni mieszkańcy się tutaj osiedlili , żeby stare stało się czymś innym w tym szarym pozbqzionym weny świecię.
Może i nie jestę poetą ale życie znam od każdej strony , moji bliscy o tym wiedzą .
Nie zmuszam was do heroicznej pracy bo wiem że nie każdy może temu sprostać ale znajdze się na pezno krtoś kto poprze moje racje i w stadze będzie jak dawniej może lepiej .

                                                                                        To pisał ojciec i przyjaciel , Arek z Gór.